Προδικαστικό ερώτημα C-29/20, Biofa AG κατά Sikma D. Vertriebs GmbH und Co. KG

Κανονισμός (ΕΕ) 528/2012 – Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχεία α΄ και γ΄ – Έννοια του “βιοκτόνου” και της “δραστικής ουσίας” – Προϋποθέσεις – Τρόπος δράσης πλην της απλής φυσικής ή μηχανικής δράσης – Άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο α΄ – Έγκριση δραστικής ουσίας – Συνέπειες της έγκρισης

Με το προδικαστικό ερώτημα C-29/20, το Oberlandesgericht Köln (Γερμανία) έθεσε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 3, παράγραφος 1 και   9 παράγραφος 1 του Κανονισμού (ΕΕ) 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαΐου 2012 σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και την χρήση βιοκτόνων. Ειδικότερα, τέθηκε το ζήτημα εάν, σε περίπτωση έγκρισης δραστικής ουσίας με εκτελεστικό κανονισμό σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του ανωτέρω κανονισμού, έχει δεσμευτική ισχύ για δικαστική διαδικασία σε κράτος μέλος το γεγονός ότι η εγκεκριμένη ουσία προορίζεται να ασκεί δράση με οποιοδήποτε μέσο πέραν της απλής φυσικής ή μηχανικής δράσης κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού (ΕΕ) 528/2012 ή εάν εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξετάσει εάν το προϊόν πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 παράγραφος1 στ. α΄ για τον χαρακτηρισμό του ως βιοκτόνου και στην περίπτωση που προηγήθηκε έγκριση της περιεχόμενης σε αυτό δραστικής ουσίας με εκτελεστικό κανονισμό δυνάμει του άρθρου 9 παράγραφος 1.   

Με απόφασή του της 14^ης Οκτωβρίου 2021 (EU:C:2021:843) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι : «Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο α’, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΕ) 528/2012 σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ , του κανονισμού, έχει την έννοια ότι ένα προϊόν, το οποίο προορίζεται να καταστρέφει, να εμποδίζει ή να καθιστά αβλαβείς τους επιβλαβείς οργανισμούς και το οποίο περιέχει δραστική ουσία η οποία εγκρίθηκε βάσει εκτελεστικού κανονισμού της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του εν λόγω κανονισμού, δεν εμπίπτει, εκ του γεγονότος και μόνον της εν λόγω έγκρισης, στην έννοια του «βιοκτόνου» κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, πρώτη περίπτωση, και, ως εκ τούτου, εναπόκειται στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει αν το προϊόν πληροί όλες τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στην τελευταία αυτή διάταξη ώστε να εμπίπτει στη συγκεκριμένη έννοια. Εντούτοις, στην περίπτωση κατά την οποία η σύνθεση του εν λόγω προϊόντος είναι πανομοιότυπη με τη σύνθεση του βιοκτόνου που παρουσιάστηκε ως αντιπροσωπευτικό κατά την υποβολή της αίτησης έγκρισης της δραστικής αυτής ουσίας, το εν λόγω δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να κρίνει ότι το ως άνω προϊόν εμπίπτει στην εν λόγω έννοια».

Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου στην ακόλουθη διεύθυνση https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=247605&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=7928825