Προδικαστικό ερώτημα C-686/17, Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs Frankfurt am Main

Κοινή οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων – Οπωροκηπευτικά – Κανόνες εμπορίας – Έννοια της “χώρας καταγωγής” – Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 – Άρθρο 113α, παράγραφος 1 – Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 – Άρθρο 76, παράγραφος 1 – Ορισμοί σχετικά με τη μη προτιμησιακή καταγωγή των προϊόντων – Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 – Άρθρο 23, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο βʹ – Κανονισμός (ΕΕ) 952/2013 – Άρθρο 60, παράγραφος 1 – Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/2446 – Άρθρο 31, στοιχείο βʹ – Στάδια της παραγωγής που πραγματοποιήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος – Επισήμανση των τροφίμων – Απαγόρευση επισήμανσης που μπορεί να οδηγήσει σε παραπλάνηση του καταναλωτή – Οδηγία 2000/13/ΕΚ – Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, σημείο i – Κανονισμός (ΕΕ) 1169/2011 – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ – Άρθρο 1, παράγραφος 4 – Άρθρο 2, παράγραφος 3 – Διευκρινιστικές πληροφορίες

Με το προδικαστικό ερώτημα C-686/17, το Bundesgerichtshof  (Γερμανία) έθεσε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία διατάξεων σχετικά με τη γεωργική πολιτική, διατάξεων του τελωνειακού κώδικα σχετικά με την καταγωγή των προϊόντων και διατάξεων που αφορούν την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές. Ειδικότερα, τέθηκε προς διευκρίνιση το ζήτημα εάν στο άρθρο 113α, παράγραφος 1, του κανονισμού 1234/2007 και το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 1308/2013, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ορισμοί που περιλαμβάνονται στα άρθρα 23 επ. του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα και στο άρθρο 60 του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα για τον ορισμό της έννοιας «χώρα καταγωγής». Περαιτέρω το εθνικό δικαστήριο υπέβαλε ερώτημα σχετικά με το αν τα καλλιεργούμενα μανιτάρια που συγκομίζονται στην ημεδαπή κατάγονται από συγκεκριμένη «χώρα» κατά το άρθρο 23 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα και το άρθρο 60, παράγραφος 1, του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα, όταν ουσιώδη στάδια της παραγωγής τους λαμβάνουν χώρα σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα καλλιεργούμενα μανιτάρια μεταφέρονται στην ημεδαπή το πολύ τρεις ημέρες πριν από την πρώτη συγκομιδή. Τέλος, το αιτούν δικαστήριο ζήτησε να διευκρινιστεί η σχέση μεταξύ, αφενός, της εφαρμογής του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, σημείο i, της οδηγίας 2000/13 και του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1169/2011, που προβλέπουν την απαγόρευση παραπλάνησης του καταναλωτή, και, αφετέρου, της εφαρμογής του άρθρου 113α, παράγραφος 1, του κανονισμού 1234/2007 και του άρθρου 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 1308/2013, σχετικά με την ένδειξη της χώρας καταγωγής, καθώς και αν μπορεί να επιβληθεί η αναγραφή διευκρινιστικών πληροφοριών προς συμπλήρωση της ένδειξης της χώρας καταγωγής, προκειμένου να αποτραπεί η παραπλάνηση του καταναλωτή.

Με απόφασή του της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 (EU:C:2019:659) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι : «Το άρθρο 113α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα, …, και το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων …, έχουν την έννοια ότι, για τον ορισμό της έννοιας «χώρα καταγωγής» που χρησιμοποιείται στις διατάξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι τελωνειακοί κανονισμοί για τον προσδιορισμό της μη προτιμησιακής καταγωγής των εμπορευμάτων, ήτοι τα άρθρα 23 επ. του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, και το άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα. 

-Το άρθρο 23, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2913/92 καθώς και το άρθρο 60, παράγραφος 1, του κανονισμού 952/2013, σε συνδυασμό με το άρθρο 31, στοιχείο βʹ, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/2446 της Επιτροπής, της 28ης Ιουλίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά λεπτομερείς κανόνες σχετικούς με ορισμένες από τις διατάξεις του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα, έχουν την έννοια ότι χώρα καταγωγής των καλλιεργούμενων μανιταριών είναι η χώρα συγκομιδής τους, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, ανεξαρτήτως του ότι ουσιώδη στάδια της παραγωγής λαμβάνουν χώρα σε άλλα κράτη μέλη της Ένωσης και του ότι τα καλλιεργούμενα μανιτάρια μεταφέρονται στον τόπο συγκομιδής το πολύ τρεις ημέρες πριν από την πρώτη συγκομιδή. 

-Η γενική απαγόρευση παραπλάνησης του καταναλωτή όσον αφορά τη χώρα καταγωγής των τροφίμων την οποία προβλέπουν το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, σημείο i, της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές, …, δεν έχει εφαρμογή, όσον αφορά τα νωπά οπωροκηπευτικά, επί της ένδειξης της χώρας καταγωγής που απαιτείται από το άρθρο 113α, παράγραφος 1, του κανονισμού 1234/2007, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 361/2008, και το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 1308/2013. 

-Το δίκαιο της Ένωσης πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν μπορεί να επιβληθεί η αναγραφή διευκρινιστικών πληροφοριών προς συμπλήρωση της ένδειξης της χώρας καταγωγής που απαιτείται από το άρθρο 113α, παράγραφος 1, του κανονισμού 1234/2007, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 361/2008, και το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 1308/2013, προκειμένου να αποτραπεί η παραπλάνηση του καταναλωτή που απαγορεύεται από το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, σημείο i, της οδηγίας 2000/13 καθώς και από το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1169/2011».

Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου στην ακόλουθη διεύθυνση : https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=217463&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=8239854