Προδικαστικό ερώτημα C-177/20, “Grossmania” Mezőgazdasági Termelő és Szolgáltató Kft κατά Vas Megyei Kormányhivatal
Αρχές του δικαίου της Ένωσης – Υπεροχή – Άμεσο αποτέλεσμα – Καλόπιστη συνεργασία – Άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ – Άρθρο 63 ΣΛΕΕ – Υποχρεώσεις κράτους μέλους απορρέουσες από προδικαστική απόφαση – Ερμηνεία κανόνα του δικαίου της Ένωσης στην οποία προβαίνει το Δικαστήριο στο πλαίσιο προδικαστικής αποφάσεως – Υποχρέωση διασφάλισης της πλήρους αποτελεσματικότητας του δικαίου της Ένωσης – Υποχρέωση εθνικού δικαστηρίου να αφήσει ανεφάρμοστη εθνική ρύθμιση αντιβαίνουσα στο δίκαιο της Ένωσης όπως αυτό ερμηνεύτηκε από το Δικαστήριο – Διοικητική απόφαση που κατέστη απρόσβλητη ελλείψει ασκήσεως ένδικης προσφυγής – Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας – Ευθύνη του κράτους μέλους
Με το προδικαστικό ερώτημα C-177/20, το Győri Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) έθεσε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 267 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωση. Ειδικότερα, τέθηκε το ζήτημα εάν κανονιστική διάταξη κράτους μέλους, για την οποία έχει προηγηθεί κρίση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο προδικαστικής παραπομπής, ότι αντιτίθεται στο δίκαιο της Ένωσης, δύναται να εφαρμοστεί σε μεταγενέστερες διαδικασίες, εφόσον τα πραγματικά περιστατικά της μεταγενέστερης διαδικασίας δεν είναι απολύτως ταυτόσημα με αυτά της προηγούμενης διαδικασίας προδικαστικής παραπομπής.
Με απόφασή του της 10ης Μαρτίου 2022 (EU:C:2022:175) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι «Το δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ, έχει την έννοια ότι εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται προσφυγής κατά αποφάσεως με την οποία απορρίπτεται αίτηση επανεγγραφής δικαιωμάτων επικαρπίας τα οποία αποσβέστηκαν αυτοδικαίως και διαγράφηκαν από το κτηματολόγιο δυνάμει εθνικής ρύθμισης αντιβαίνουσας στο άρθρο 63 ΣΛΕΕ, όπως αυτό ερμηνεύθηκε από το Δικαστήριο σε προδικαστική απόφαση, οφείλει να αφήσει ανεφάρμοστη την εν λόγω ρύθμιση και, εφόσον δεν υφίστανται αντικειμενικά και νόμιμα εμπόδια, ιδίως νομικής φύσης, να υποχρεώσει την αρμόδια διοικητική αρχή να προβεί σε επανεγγραφή των δικαιωμάτων επικαρπίας, παρά το γεγονός ότι δεν ασκήθηκε, εντός της νόμιμης προθεσμίας, ένδικη προσφυγή κατά της διαγραφής των δικαιωμάτων και, ως εκ τούτου, η διαγραφή τους κατέστη απρόσβλητη σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο».
Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου στην ακόλουθη διεύθυνση https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=255422&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=304455
