Αθήνα, 18 Μαΐου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΑΛΙΕΙΑΣ

 O Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιάννης Κουτσούκος εκπροσώπησε τη χώρα στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας-Αλιείας, που συνεδρίασε στις Βρυξέλλες στις 17 Μαΐου.

  Στις παρεμβάσεις του για τα θέματα που συζητήθηκαν, ο Υφυπουργός :

α)   τάχθηκε υπέρ μιας νομικά δεσμευτικής συμφωνίας για τα δάση, η οποία θα σηματοδοτήσει μια εποικοδομητική συνεργασία, πέραν των ορίων της ΕΕ, σε θέματα όπως η αντιμετώπιση των πυρκαγιών και της κλιματικής αλλαγής, σοβαρά προβλήματα σε χώρες όπως η Ελλάδα.

β)   σχετικά με το Πολωνικό αίτημα για αύξηση κατά 15% των ποσοστώσεων παραγωγής ζάχαρης, αναφέρθηκε στην αποτυχία της μεταρρύθμισης του 2006, που οδήγησε σε αύξηση των εισαγωγών, κλείσιμο εργοστασίων, μείωση της απασχόλησης και αποχώρηση πολλών τευτλοκαλλιεργητών, με αποτέλεσμα η παραγωγή να υπολείπεται κατά 30% της ήδη μειωμένης στο 50% ποσόστωσης ζάχαρης στην Ελλάδα. Τόνισε την ανάγκη να εξετασθεί προσεκτικά ο τομέας στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΚΑΠ και να διορθωθούν οι υφιστάμενες στρεβλώσεις.

γ) σχετικά με την διαρκώς μεγαλύτερη αστάθεια των τιμών των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, που με πρωτοβουλία της Γαλλίας θα απασχολήσει την Σύνοδο των G-20 τον Ιούνιο, τόνισε ότι τα τρόφιμα είναι δημόσιο αγαθό και όχι κοινά εμπορεύματα και ότι η πρόσβαση σε αυτά αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Επιβάλλεται λοιπόν η ΕΕ να πρωτοστατήσει διεθνώς σε θέματα διαφάνειας, ρύθμισης και εποπτείας των αγορών και αποτροπής των κερδοσκοπικών χρηματιστηριακών πρακτικών, που έχουν υποκαταστήσει εν πολλοίς τις πραγματικές συναλλαγές βασικών διατροφικών προϊόντων. Υποστήριξε ότι απαιτείται η ενίσχυση της βιώσιμης παραγωγής, ένα σύστημα διαχείρισης κρίσεων και ένας αξιόπιστος μηχανισμός προβλέψεων των διεθνών τάσεων των τιμών και ζήτησε από την Επιτροπή να συμπεριλάβει τα ζητήματα αυτά στην επερχόμενη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ.

δ)   για το θέμα της δυνατότητας χορήγησης προκαταβολών των ενισχύσεων στους γεωργούς, υπογράμμισε ότι δικαιολογείται όχι μόνο για λόγους αντίξοων καιρικών συνθηκών αλλά και για άλλα αίτια που επηρεάζουν αρνητικά το εισόδημα και την παραγωγική διαδικασία, όπως η δημοσιονομική κρίση, η έλλειψη ρευστότητας και η αύξηση του κόστους παραγωγής. Πρότεινε τη δημιουργία μιας μόνιμης νομικής βάσης για τη χορήγηση προκαταβολών, θέμα στο οποίο αντιμετώπισε θετικά η Επιτροπή.

ε)   στα θέματα των συνθηκών μεταφοράς των ζώων που προορίζονται για σφαγή επισήμανε την ανάγκη να εξετάζονται ιδιαιτερότητες, όπως οι γεωγραφικές συνθήκες στα κράτη μέλη, οι εμπορικές ροές και η ανταγωνιστικότητα των κτηνοτροφικών κλάδων, πριν τον ορισμό αυστηρότερων υποχρεώσεων.

στ) σχετικά με την ανάγκη για βελτίωση της αγοράς του χοιρινού κρέατος, τόνισε ότι πολλές χοιροτροφικές και γενικότερα κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις στην Ελλάδα βρίσκονται στα όρια της βιωσιμότητας και ότι χρειάζεται άμεση λήψη μέτρων για την προστασία του εισοδήματος των παραγωγών και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Υποστήριξε ότι απαιτείται ανάλυση της βιωσιμότητας του κλάδου και σύνδεση της παραγωγής ζωοτροφών με την ζωική παραγωγή, ελαχιστοποιώντας έτσι το ενδιάμεσο κόστος. Υπογράμμισε ότι απαιτείται η καθιέρωση σήμανσης ως προς τη χώρα καταγωγής και ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο ζήτημα της χρήσης πρωτεϊνών ζωικής προέλευσης στη διατροφή των ζώων. Τέλος επεσήμανε ότι η εντατικοποίηση των εγκρίσεων Γ.Τ.Ο. ως ζωοτροφών, που υποστηρίζουν ορισμένοι, δεν θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και ταυτόχρονα δεν συνάδει με την ποιοτική και υψηλών προδιαγραφών παραγωγή που προωθούμε στην ΕΕ και στην Ελλάδα.

 Όπως δήλωσε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γ. Κουτσούκος , η γεωργία αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις, ανάμεσα στις οποίες η κλιματική αλλαγή, οι αυξημένες απαιτήσεις της κοινωνίας και των καταναλωτών, οι παγκόσμιες κερδοσκοπικές κινήσεις και η χρηματοπιστωτική κρίση. Για να παραμείνει βιώσιμος ο γεωργικός τομέας στις περιφέρειες της Ευρώπης, απαιτούνται συντονισμένες πολιτικές, παγκόσμια συνεργασία και διαφάνεια στις αγορές, αειφόρες μέθοδοι παραγωγής που εγγυώνται την ποιότητα και την ασφάλεια των προϊόντων και αποφυγή επιβάρυνσης των γεωργών με περιττές υποχρεώσεις, που αυξάνουν το κόστος και θέτουν σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα του τομέα.