Αθήνα, 09 Φεβρουαρίου 2014

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μάξιμος Χαρακόπουλος για τις προτάσεις του ΟΟΣΑ για το φρέσκο γάλα

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κλήθηκε από την εφημερίδα «Ελευθερία» και τη δημοσιογράφο κ. Χαρίκλεια Βλαχάκη να τοποθετηθεί επί των προτάσεων του ΟΟΣΑ για το φρέσκο γάλα.

Ο κ. Χαρακόπουλος σημείωσε τα εξής:

• Η αναγραφή της ονομασίας «φρέσκο» στα παστεριωμένα γάλατα διάρκειας 5 ημερών δεν παραβιάζει καμία ενωσιακή νομοθεσία. Η δυνατότητα χαρακτηρισμού εναπόκειται στην ευχέρεια του κάθε κράτους-μέλους, όπως επίσης και ο καθορισμός των ημερών για τις οποίες μπορεί το γάλα χαμηλής παστερίωσης να φέρει τον όρο φρέσκο. Άλλωστε, φρέσκο γάλα πωλείται και σε άλλα κράτη μέλη, όπως η Ιταλία.
• Οι υψηλές τιμές του Έλληνα παραγωγού οφείλονται, σε αντικειμενικούς παράγοντες: το ανάγλυφο της χώρας, ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, μικρές αγελαδοτροφικές μονάδες, σταυλισμένη αγελαδοτροφία με υψηλές τιμές ζωοτροφών, υψηλό κόστος ενέργειας και χρήματος. Σε χώρες με αντίστοιχα με εμάς δεδομένα, όπως είναι η Ιταλία ή η Κύπρος, οι τιμές παραγωγού είναι ακόμη μεγαλύτερες. Είναι λάθος, λοιπόν, η σύγκριση με τα πλεονεκτήματα των μεγάλων αγελαδοτροφικών μονάδων της Γερμανίας ή της Ολλανδίας με τα ατέλειωτα λιβάδια. Το ότι δεν είναι οι παραγωγοί αυτοί που κερδοσκοπούν αποδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ραγδαία μείωση των παραγωγικών μονάδων, έως και 35%, διότι το κόστος λειτουργίας τους είναι πλέον απαγορευτικό. Αλλά σε αυτό το πρόβλημα εμείς θα απαντήσουμε διευκολύνοντας τις αθρόες εισαγωγές ώστε να κλείσουν και οι υπόλοιπες μονάδες, κι αυτό για μειώσεις που είναι εξαιρετικά αμφισβητούμενες ότι θα φθάσουν στον καταναλωτή; Άλλωστε, κανείς δεν απαντά γιατί το μακράς διάρκειας γάλα, για το οποίο υπάρχει άνεση χρόνου για εισαγωγή πρώτης ύλης, είναι σήμερα κατά πολύ ακριβότερο από το φρέσκο στην Ελλάδα.
• Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ το κόστος από τις επιστροφές των ληγμένων είναι 5% επί της τιμής του γάλακτος. Αυτό σημαίνει ότι κι’ αν ακόμη μηδενιστούν οι επιστροφές, το κέρδος του καταναλωτή για κάθε λίτρο γάλα θα είναι στην καλύτερη περίπτωση 5-6 λεπτά ημερησίως. Ποιος, όμως, μας βεβαιώνει ότι θα εξαλειφθούν οι επιστροφές αν το γάλα είναι 10 ή 15 ημερών; Γιατί θα αλλάξει συμπεριφορά ο καταναλωτής και πλέον θα αγοράζει το γάλα την ημέρα που λήγει; Και σε κάθε περίπτωση, ποιος εξασφαλίζει ότι η μείωση, ακόμη και των 5-6 λεπτών, δεν θα χαθεί στη διαδρομή, όπως έγινε με τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, και θα πάει στη τσέπη του καταναλωτή; Εκτός και θεωρηθεί μείωση η επιστροφή στις τιμές πώλησης πριν τις περίεργες αυξήσεις που λαμβάνουν χώρα αυτές τις ημέρες, όπως καταγράφει το παρατηρητήριο τιμών!
• Αν το φρέσκο γάλα 5 ημερών δεν φτάνει στα νησιά, τότε η νέα «πατέντα» του γάλακτος ημέρας με διάρκεια ζωής 2-3 ημερών, είναι σίγουρο ότι δεν θα φτάνει ούτε στην Αθήνα. Το πιο πιθανό είναι αυτό το «νέο» γάλα να μη δελεάσει κανένα παραγωγό, καθώς το κόστος των επιστροφών θα είναι ακόμη πιο μεγάλο.

Η έκθεση του ΟΟΣΑ ομολογεί ότι θα υπάρχουν αρνητικές συνέπειες στην ελληνική αγελαδοτροφία. Δεν υπολογίζει, ωστόσο, τη σχέση κόστους-οφέλους των προτάσεών της. Είναι, όμως, σωστό να τις υιοθετήσουμε χωρίς να λάβουμε υπόψη τις συνέπειες στην εγχώρια παραγωγή, το εμπορικό ισοζύγιο, τις θέσεις εργασίας και κατ’ επέκταση την ελληνική οικονομία;